Członkowie LOTPN - samorządy
GMINA NIDZICA
2010-09-30 | Wyświetleń: 4228
Urząd Miejski
Plac Wolności 1
13-100 Nidzica
tel.(089) 625 25 04
Faks: (089) 625 21 70
E-mail: portalmiejski@nidzica.pl
Strona internetowa: www.nidzica.pl
NIP: 745 00 07 767
Regon: 000687764
Gmina Nidzica położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego w obrębie trzech mezoregionów, tj. Garbu Lubawskiego, Pojezierza Olsztyńskiego i Równiny Mazurskiej.
Gminę zamieszkuje 22.600 mieszkańców, z czego 15.600 to mieszkańcy miasta Nidzica.
Osadnictwo na tym terenie sięga zamierzchłych czasów tj. 4000 – 1700 p.n.e. Świadczą o tym ślady i znaleziska archeologiczne z różnych okresów, a także stanowiska o wykształconej formie przestrzennej: cmentarzyska, kurhany, wały graniczne.
Miasto Nidzica, zwane „Bramą na Warmię i Mazury”, prawa miejskie otrzymało w 1381 roku z rąk Wielkiego Mistrza Winryka von Kniprode. Krzyżacy, wykorzystując bagniste tereny doliny Nidy, wybudowali na wzgórzu zamek o charakterze rezydencjonalno – obronnym, który do dzisiaj góruje nad miastem i przypomina o burzliwych dziejach.
Największą atrakcją gminy Nidzica są jej walory przyrodnicze. Przyroda jest tu czysta i nieskażona postępem cywilizacyjnym. Pagórkowaty krajobraz, szemrzące rzeki i duże kompleksy leśne zachęcają do odpoczynku i długich spacerów. Występujące tu rozległe, polodowcowe, rynnowe jeziora o malowniczo rozwiniętej linii brzegowej, czystej wodzie i piaszczystym dnie, zaliczane są do jednych z najpiękniejszych na Pojezierzu Mazurskim.
Okolice jeziora Omulew, dolina rzeki Łyny, lasy napiwodzkie i koniuszyńskie, to rejony mające szczególne walory krajobrazowe. Liczne miejsca, ze względu na swoją cenną przyrodę, zostały objęte ochroną rezerwatową. Spotkać tu można unikalne siedliska orła bielika, bobrów a także liczne gatunki roślin i zwierząt, które są reliktowe i maja ograniczony zasięg występowania.
Na terenie naszej gminy znajdują się cztery rezerwaty:
- Krajobrazowo – geomorfologiczny „Źródła rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy”- został utworzony w celu zachowania źródeł rzeki wraz ze zjawiskiem geologicznym, jakim jest erozja źródliskowa.
- Rezerwat „Jezioro Orłowo Małe” był pierwszym i przez wiele lat jedynym w kraju, ustanowionym
z myślą o ochronie żółwia błotnego. - „Koniuszanka I” został utworzony dla ochrony przyrody nieożywionej, w tym unikalnych w tej części Polski form i zjawisk sufozyjnych, rozwijających się w osadach sandrowych.
- „Koniuszanka II” ma na celu zachowanie niezwykle malowniczego, przełomowego odcinka rzeki Koniuszanka.
W Nidzicy godne zobaczenia są również:
- Kościół pod wezwaniem św. Wojciecha – katolicki, później ewangelicki, dziś ponownie katolicki. Zbudowany w XIV stuleciu, w zachodniej linii miejskich murów. Spłonął podczas działań wojennych w 1914 roku, został odbudowany w latach dwudziestych z zachowaniem elementów gotyckich. Wieża kościoła usytuowana jest w bocznej części korpusu.
- Klasztorek – usytuowany w południowo-wschodniej części fortyfikacji miejskiej. Był tu początkowo spichlerz solny, później szkoła dla niższego personelu kościelnego, koszary, biblioteka miejska, kino i muzeum regionalne. Zniszczony podczas I wojny światowej, odbudowany w latach dwudziestych. Ponownie zniszczony w 1945 roku i odbudowany w latach siedemdziesiątych. Od 1988roku po dzień dzisiejszy siedziba Archiwum Państwowego.
- Kościół Ewangelicko-Augsburski – dawny katolicki, wzniesiony
w stylu neogotyckim w latach 1858-1860, wieżę dobudowano w 1890 roku.
Ratusz- wzniesiony w miejsce rozebranego w 1824 roku. Wybudowany w stylu neoklasycystycznym w roku 1842. - Browar – Powstał w 1868r. i pierwotnie nosił nazwę „Schlossbrauerei Neidenburg” (Browar Zamkowy Nidzica). Dziś mieści się w nim Wytwórnia Win i Miodów Pitnych.
- Kamień tatarski- spoczywa nieopodal wsi Tatary i jest to wielki głaz narzutowy o obwodzie 1900cm, 6,5m, długości, 4 metry szerokości i 1,8m wysokości. Wiąże się z nim legenda. Tkwiąca w kamieniu kula ugodziła śmiertelnie tatarskiego wodza podczas posiłku, a wystrzelił ją z armaty jeden z mieszkańców Nidzicy, niejaki Nowak
Ponadto godne uwagi są: układ urbanistyczny Starego Miasta, dziewiętnastowieczny spichlerz, mury obronne z basztami (zbudowane po roku 1381), dwa cmentarze, pałacyk.
Na Ziemi Nidzickiej można spędzić urlop z dala od pośpiechu dnia codziennego, w czystym środowisku i bliskim kontakcie z przyrodą. Gościnność mieszkańców sprawia, że turyści znajdą tu świetne warunki do wypoczynku, miłą obsługę i dobre wyżywienie. Warto odwiedzić naszą gminę, wziąć udział w licznych imprezach kulturalnych oraz przekonać się, na czym polega magia Ziemi Nidzickiej.
Renata